nc_cut

สายตาหวานปรอยสบกันเพียงชั่วครู่ก่อนที่ริมฝีปากอิ่มจะดึงดูดเข้าหากันดั่งเป็นแม่เหล็กคนละขั้ว เมียวอิมินะส่งลิ้นร้อนเข้าไปทักทายคนใต้ล่าง กวาดชิมความหวานในโพรงปากจนหมดสิ้น

"อืม มิจังคะ..."
ผละริมฝีปากบวมเจ่อออกมาเอื้อนเอ่ยอย่างยากลำบาก ดูเหมือนเขาจะหลงอะไรในส่วนสัมผัสตรงนี้เป็นแน่ ถึงได้จูบเอาๆไม่ปล่อยให้ได้พักหายใจ

"อ้ะ..."
น้ำเสียงแหบพร่าดังลอดระบายความเสียวซ่าน รู้สึกขนลุกเกรียวจนตัวเกร็งเมื่อช่วงลำคอขาวถูกฟันซี่เล็กขบลงด้วยความมันเขี้ยว อิมนายอนแหงนหน้าเปิดทางให้อีกฝ่ายกระทำได้สะดวกยิ่งขึ้น

มือบางที่เท้ายันกับเตียงถูกหญิงสาวดึงไปวางทาบลงบนหน้าอก รู้ว่าต้องทำเช่นไร เมียวอิมินะออกแรงนวดเฟ้นเนินเนื้อเต่งตึง ปลายนิ้วไล่สะกิดตุ่มไตสีชมพูผ่านเชิ้ตสีขาวพลางผละออกจากลำคอระหงส์ที่ถูกแต่งแต้มไปด้วยร่องรอยสีกุหลาบ ลดตัวลงเคลื่อนใบหน้าเข้าครองอกอิ่ม ตวัดลิ้นโลมเลียจนผืนผ้าขาวเปียกชุ่มเป็นวงกว้าง

"อา...มิจัง...ถอดมันออกซะทีสิคะ"
อิมนายอนผงกมองอีกฝ่ายอย่างนึกขัดใจ จากที่คิดว่าเขาหลงไหลในริมฝีปากเธอ ตอนนี้คงไม่ใช่เสียแล้ว สองแขนออกแรงดันตนเองลุกนั่งพิงหัวเตียง เมียวอิมินะหยุดชะงักด้วยความงุนงงก่อนจะเข้าใจเมื่อเจ้าหล่อนนั้นกระชากเชิ้ตตัวยาวปาทิ้งลงพื้นด้านข้าง

ความสวยงามปรากฏแก่สายตาจนเผลอตวัดลิ้นเลียริมฝีปากนิ่มด้วยความลืมตัว อิมนายอนเมื่อเห็นเช่นนั้นก็ยกมือกอดอก ผินใบหน้าหนีระคนเขินอาย

"มิจังอา จ้องอยู่ได้ อายเป็นเหมือนกันนะ"
"ก็...ก็ สวยนี่นา สวยมาก"
น้ำเสียงเพ้อๆตอบกลับมา เจ้าตัวคลานเข่าเข้าไปหา ปลดมือของนายอนที่กำลังปิดสิ่งสวยงามนั้นออก ยกยิ้มพอใจก่อนจะจรดริมฝีปากเข้าครอบครองอกอิ่มอีกครั้ง ส่วนอีกข้างก็ไม่ให้น้อยหน้ากันยกมือขยำจนอิมนายอนเผยอตัวหลังไม่ติดเตียง

"อา...อือ..."
"อย่าเก็บไว้ในลำคอสิคะ ฉันชอบเสียงนายอนที่สุดนะ"
ผละหน้าพูด ริมฝีปากยังคาบเกี่ยวยอดสีชมพูที่บัดนี้เปลี่ยนเป็นสีเข้มลุกขึ้นมาแข็งสู้ มืออีกข้างเคลื่อนลงต่ำสะกิดจุดกลางลำตัวผ่านแพนตี้ลายลูกไม้ อิมนายอนสะดุ้งโหยง ปรือตามองคนที่ยังคงฝังใบหน้ามอบสัมผัสลงที่เดิมทว่าด้านล่างกลับสาละวนอยู่ด้านนอกราวกับจะแกล้งกัน

"มิจัง ถอดสิคะ ถอดเถอะนะ"
"พร้อมแล้วเหรอคะ..."
แสร้งถามออกไป เรื่องพร้อมไม่พร้อมน่ะ เธอรู้ดีเชียวแหละ...ชื้นเสียขนาดนี้ ฝ่ามือขาวค่อยๆรูดแพนตี้สีดำลายลูกไม้ออกอย่างเชื่องช้า อิมนายอนขยับขาเข้าหากันเมื่อรู้สึกถึงความว่างเปล่า อีกฝ่ายทำเพียงยิ้มมุมปากดันเข่าของเธอให้แยกออกจากกันแล้วเคลื่อนตัวเข้ามาแทรกคั่นไว้

"ขนาดนี้แล้ว ไม่ต้องอายแล้วละมั้งคะ"
"คนบ้า..."
บิดตัวเขินขึ้นไปอีกเมื่อเมียวอิมินะเอาแต่จ้องมองส่วนนั้นไม่วางตา...ลำคอแห้งจนรู้สึกระหายน้ำ

"ขอนะ..."
แทนคำตอบอิมนายอนกดศีรษะอีกฝ่ายฝังลงไปทันที ลิ้นร้อนถูกส่งเข้าทักทายปุ่มนับร้อยด้านใน ยิ่งลงลึกเข้าไปเท่าไรน้ำหวานก็ผลิตออกมาให้กลืนกินจนแทบสำลัก

"อ้ะ มินะ...อ้ะ"
กระตุกยิ้มพอใจ เสียงของอิมนายอนฟังดูแหบพร่าทว่าไม่ต่างจากการบรรเลงเพลงอันไพเราะ เมียวอิมินะรัวลิ้นเข้าออกพร้อมตวัดกินน้ำหวานอย่างเชื่องช้า ทันทีที่ผละมองอีกฝ่ายหัวใจก็เต้นโครมคราม เจ้าหล่อนกำลังแหงนใบหน้ารับสัมผัสของเธอ ริมฝีปากล่างถูกขบกัดอย่างแสนเซ็กซี่มีเหงื่อซึมตามไรผมไหลย้อยมาถึงปลายคาง

"อือ มินะอา เร็วอีกสิ"
ไม่ต้องร้องขอเธอก็พร้อมใจจะทำให้ มินะรัวลิ้นเร่งจังหวะเร็วเสียจนสะโพกผายลอยไม่ติดเตียง ต้องยกมือขึ้นจับล็อคเอาไว้ไม่ให้เคลื่อนหนีขณะอิมนายอนสะบัดหน้าไปมาดั่งรู้สึกร้อนทั่วทั้งร่าง

เสียงครางกระเส่าเริ่มดังก้องไปทั่วห้อง นั่นยิ่งทำให้คนด้านบนได้ใจรัวลิ้นลึกเข้าไปจนสุด นิ้วทั้งสิบจิกลงแผ่นหลังระบายความเสียวซ่าน

"อ้ะ มินะ ฉันจะ...อร๊าย"
แล้วร่างทั้งร่างก็กระตุกเกร็ง ของเหลวสีใสทะลักเปรอะทั่วใบหน้า เมียวอิมินะดูดกลืนทำความสะอาดมันจนหมด อิมนายอนจ้องมองมาด้วยความเขินอาย เปิดริมฝีปากเผยอรับเมื่ออีกฝ่ายเคลื่อนตัวขึ้นมาป้อนจูบให้ชิมรสชาติของตัวเอง